Ks. Lesław Pańczak MS, saletyn z Gdańska, opowiada o swojej drodze duchowej i odnalezieniu spokoju w Zaborówcu. Po latach posługi jako proboszcz w Olsztynie i obecnie jako duszpasterz w Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej na Wyspie Sobieszewskiej, ks. Lesław postanowił na chwilę zatrzymać się i skupić na własnym duchowym zdrowiu.
„Moja posługa to nie tylko głoszenie słowa Bożego, ale także konieczność słuchania i modlitwy,” mówi ks. Lesław, podkreślając, że misjonarz musi najpierw sam zadbać o swoje duchowe i fizyczne zdrowie. Właśnie dlatego zdecydował się na udział w rekolekcjach z postem Daniela w Zaborówcu.
Zaborówiec, niewielka miejscowość słynąca z organizacji rekolekcji opartych na diecie warzywno-owocowej, stał się dla ks. Lesława miejscem wyjątkowym. „Szukając miejsca, gdzie mogę coś zrobić dla siebie, trafiłem na to miejsce w internecie. Pierwsza rozmowa z panią Urszulą, zarządzającą ośrodkiem, przekonała mnie, że to dobry wybór. Ciepło i miłość, które wyczułem w jej głosie, utwierdziły mnie w tym przekonaniu.”
Podczas rekolekcji ks. Lesław mógł nie tylko odpocząć fizycznie, ale także duchowo. „To, co mnie tu najbardziej ujęło, to wspólna modlitwa, kaplica, w której można adorować Pana Jezusa, i możliwość słuchania słowa Bożego. To wszystko pozwoliło mi odnaleźć równowagę.”
W swoich wspomnieniach ks. Lesław przywołuje także liczne misje, które odbywał na całym świecie. Opowiada o posłudze w La Salette we Francji, gdzie miał okazję być kapelanem dla pielgrzymów oraz o niezwykłych doświadczeniach z Madagaskaru. „Spotkanie z ludźmi chorymi na trąd było dla mnie niezwykle poruszające. Ich wiara i ufność, mimo ciężkiego losu, były dla mnie prawdziwą lekcją pokory.”
Ks. Lesław ma 65 lat i wkrótce przechodzi na emeryturę państwową, choć nie zamierza przestać służyć wspólnocie. „Życie zakonne nauczyło mnie, jak ważna jest wspólnota. Wszystko mamy wspólne, co jest piękne. Moja emerytura również trafi do wspólnej kasy, z której korzystają wszyscy członkowie.”
Podsumowując swoje doświadczenia z Zaborówca, ks. Lesław nie kryje wdzięczności. „Tutaj znalazłem to, czego szukałem. Mogłem odpocząć, odnowić siły duchowe i fizyczne. Rekolekcje prowadzone przez ojca Romana przeszły moje oczekiwania. Wszystkim, którzy szukają duchowego wsparcia i zdrowotnej regeneracji, polecam to miejsce.”
Ks. Lesław, podkreślając znaczenie równowagi między ciałem a duchem, zaznacza, że takie miejsca jak Zaborówiec są niezwykle cenne. „To, co zrobiła pani doktor Ewa Dąbrowska, propagując post Daniela, jest wielkim dziełem. Dzięki jej trudowi wielu ludzi wraca na właściwe tory zdrowotnie i duchowo. Jestem jej za to wdzięczny.”
Siostra Asyzja, która z pasją dzieli się swoim zainteresowaniem naturalnymi metodami leczenia i ziołami, po raz pierwszy odwiedziła ośrodek rekolekcyjny w Zaborówcu. Swój pobyt zawdzięcza ojcu Romanowi, który sam regularnie uczestniczy w rekolekcjach. Jej unikalne doświadczenia misyjne i życiowe wniosły szczególną wartość do społeczności zgromadzonej na kwietniowym turnusie z postem Daniela w Zaborówcu. Siostra Asyzja, mająca na koncie misje w Białorusi, Anglii i Izraelu, nieustannie poszukuje nowych doświadczeń, które wzbogacają jej duchowe życie i posługę.
Przeszłość i inspiracje siostry Asyzji
Siostra Asyzja, pochodząca z Przeźmierowa koło Poznania, nosi imię inspirowane przez św. Franciszka z Asyżu. Chociaż w jej zgromadzeniu wiele sióstr nosiło imię Franciszka, wybrała ona odmianę tego imienia, aby uhonorować swoją poprzedniczkę i kontynuować tradycję dobrze wspominanej siostry Asyzji.
Doświadczenia misyjne
Podczas swoich podróży misyjnych na Białoruś, do Anglii i Izreala, siostra Asyzja zbierała doświadczenia, które znacząco wpłynęły na jej życie i posługę. Szczególnie w Izraelu, gdzie miała okazję przebywać w miejscach związanych z życiem Jezusa, doświadczyła momentów głębokiej duchowości.
Jedna z jej zabawnych anegdot dotyczyła spowiedzi w Nazarecie, gdzie językowe nieporozumienia zostały pokonane dzięki włoskiemu księdzu, który przyszedł jej z pomocą, używając kartek z przetłumaczonymi na angielski pytania o grzechy.
Wnioski z pobytu w Zaborówcu
Pobyt w Zaborówcu jest dla siostry Asyzji kolejnym krokiem w jej duchowej podróży. Czas spędzony na rekolekcjach z postem Daniela stanowi dla niej nie tylko możliwość głębszego zrozumienia swojej wiary, ale również okazję do podzielenia się swoją wiedzą o ziołach i naturalnych metodach leczenia z innymi uczestnikami.
Zaborówiec, malownicza miejscowość, w której mieści się nasz ośrodek rekolekcyjny, znów gościł Jadwigę z Wrocławia, która podzieliła się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami na temat korzyści płynących z postu Daniela. Jadwiga, znana jako właścicielka popularnej restauracji Hubertus, podkreśliła, jak Zaborówiec stał się dla niej miejscem odnalezienia równowagi zarówno duchowej, jak i fizycznej.
Dlaczego Zaborówiec?
Podczas rozmowy z Romanem Girusem z Venite, organizatorem rekolekcji z postem Daniela w Zaborówcu, Jadwiga wyraziła swoje zadowolenie z wielokrotnych pobytów w ośrodku. „Już sam fakt, że byłam w tak możliwie krótkim czasie kilka razy, to jest dla nas najlepszą rekomendacją, że chcę tu wracać. Bardzo jestem zadowolona, przyjeżdżam tu po to, żeby świetnie się czuć, zarówno duchowo, jak i cieleśnie”, mówiła w rozmowie z Romanem.
Korzyści z aktywności diety warzywno-owocowej
Jadwiga, korzystając z oferty ośrodka, dostrzegła znaczące poprawy w swoim samopoczuciu. „Dieta tu wpływa na moje samopoczucie, świetnie się czuję,” mówiła podczas wywiadu, podkreślając, że dieta ma kluczowe znaczenie w jej ogólnym poczuciu zdrowia. Zajęcia gimnastyczne prowadzone przez Pana Tomka, dwa razy dziennie, są kolejnym atutem, który przyciąga Jadwigę oraz innych uczestników rekolekcji.
Wspólnota i duchowość na rekolekcjach z postem Daniela
Jednym z najważniejszych aspektów pobytu w Zaborówcu, według Jadwigi, jest budowanie silnych, serdecznych relacji z innymi uczestnikami. Czas spędzony na wspólnych rozmowach przy herbacie sprzyja tworzeniu głębokich więzi, co jest równie ważne dla zdrowia duchowego, jak dieta i gimnastyka dla zdrowia fizycznego.
Hubertus – legenda gastronomiczna Wrocławia
W trakcie rozmowy Jadwiga nie zapomniała wspomnieć o swojej restauracji Hubertus, którą niedawno przekazała w ręce córki. Restauracja, która zasłynęła z dan myśliwskich, jest obecnie w trakcie remontu, ale Jadwiga zapewnia, że jej kultowe dania, takie jak żur z kiełbaską z dzika, będą nadal serwowane.
W malowniczym Zaborówcu odbywają się rekolekcje z postem Daniela, które dla wielu stają się przestrzenią głębokiej transformacji. Roman Girus z Venite, jeden z organizatorów tych wyjątkowych turnusów, przeprowadził rozmowę z Dorotą, która podzieliła się swoją inspirującą historią.
Zdrowie i duchowość ramię w ramię
Dorota, młoda mama i żona, znalazła w Zaborówcu miejsce, które nie tylko pomogło jej w walce z celiakią, ale także stało się przestrzenią odnowy duchowej i fizycznej. Jej podróż rozpoczęła się od problemów zdrowotnych i długiej drogi do postawienia diagnozy. Ostatecznie to właśnie tutaj, w otoczeniu natury i wspierającej społeczności, odnalazła ulgę i nową ścieżkę dla siebie i swojej rodziny.
Rekolekcje z postem Daniela to nie tylko wyzwanie, ale przede wszystkim szansa na odkrycie nowego wymiaru zdrowego odżywiania. Dla Doroty dieta warzywno-owocowa stała się nie tylko metodą na dolegliwości związane z celiakią, ale również okazją do głębokiego resetu ciała i umysłu. Jak podkreśla Dorota, posiłki przygotowywane przez organizatorów, umożliwiają uczestnikom skupienie się na procesie odnowy bez codziennych obowiązków związanych z gotowaniem.
Aktywność fizyczna i duchowa
Aspektem, który wyróżnia te rekolekcje, jest zintegrowane podejście do aktywności fizycznej i duchowej. Dorota podkreśla, że gimnastyka i codzienne marsze w pięknych okolicach Zaborówca to nie tylko sposób na utrzymanie formy, ale także na duchową równowagę. Możliwość indywidualnego dostosowania intensywności i rodzaju aktywności pozwala każdemu znaleźć coś dla siebie.
Społeczność i wsparcie
Jednym z kluczowych elementów rekolekcji jest wspólnota. Dorota zauważa, że siła grupy i możliwość dzielenia się doświadczeniami z innymi uczestnikami stanowią ogromne wsparcie w procesie odnowy. Ciepło i życzliwość, z jaką uczestnicy się otaczają, umożliwiają nie tylko fizyczne, ale i emocjonalne uzdrowienie.
Wnioski i zachęta
Podsumowując swoje doświadczenia, Dorota z entuzjazmem zachęca do odwiedzenia Zaborówca i wzięcia udziału w rekolekcjach z postem Daniela. Podkreśla, że wartość, jaką niesie ze sobą ten czas, jest nieoceniona zarówno dla ciała, jak i ducha. W obliczu współczesnych wyzwań, miejsca takie jak Zaborówiec stanowią oazę spokoju, gdzie można znaleźć siłę do dalszych wyzwań codzienności.
Podczas pobytu w Zaborówcu, ksiądz Paweł podzielił się swoją historią związana z doświadczeniem uczestnictwa w rekolekcjach z postem Daniela, które zaskoczyły go nie tylko skutecznością w odchudzaniu, ale i ogromnym wpływem na poprawę zdrowia.
Ksiądz Paweł, będąc pierwszy raz w Zaborówcu, szukał metody na zrzucenie zbędnych kilogramów, nie spodziewając się, że odkryje coś znacznie cenniejszego. Po postach Daniela nie tylko stracił na wadze, ale także doświadczył znaczących zmian w zdrowiu, w tym redukcji problemów związanych ze stawem skokowym. Ta nieoczekiwana metamorfoza uświadomiła mu, że proponowana dieta to nie tylko kwestia odchudzania, ale prawdziwa regeneracja organizmu, oczyszczanie z toksyn i odzyskiwanie pełni zdrowia.
Powrót do korzeni
Ksiądz Paweł, odwiedzając Zaborówiec po raz piąty, nie tylko korzysta z rekolekcji jako uczestnik, ale również angażuje się w ich prowadzenie, dzieląc się swoją duchową perspektywą. Poza rekolekcjami, jego codzienne życie to praca w Warszawie, gdzie pełni posługę wśród studentów, oferując im wsparcie w pierwszych krokach dorosłości, odnajdywaniu własnej ścieżki życiowej i duchowej.
Dieta a duchowość
Rozmowa z Romanem Girusem z Vernite, organizatorem rekolekcji, odkrywa, jak dieta i post mogą być narzędziami nie tylko dla ciała, ale i dla ducha, wprowadzając uczestników w głębszy wymiar życia religijnego i społecznego. Ksiądz Paweł, dzieląc się swoim doświadczeniem, pokazuje, że zdrowy styl życia i duchowe poszukiwania mogą iść w parze, wzajemnie się uzupełniając.
Spojrzenie na młodzież
Ksiądz Paweł podzielił się także swoimi spostrzeżeniami na temat pracy z młodzieżą akademicką w Warszawie. Opowiedział o wyzwaniach, przed jakimi stają młodzi ludzie wchodzący w dorosłość, oraz o roli, jaką odgrywa w ich życiu duszpasterstwo i wspólnoty religijne. Jego doświadczenie w prowadzeniu młodzieży przez kluczowe momenty życiowe podkreśla znaczenie wsparcia duchowego w budowaniu solidnych fundamentów dla przyszłości.
